Συνεχίζω να δουλεύω και μου απομένουν πέντε χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότηση, αν και σε δύο χρόνια θα εισέλθω στην παθητική φάση της μερικής συνταξιοδότησης. Θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ καλό, καθώς τότε θα έχω περισσότερο χρόνο για να φροντίζω τη σύζυγό μου και άλλες καθημερινές εργασίες.

Σηκώνομαι πολύ νωρίς το πρωί και αρχίζω αμέσως τη φροντίδα της γυναίκας μου. Αυτό σημαίνει ότι ετοιμάζω τα φάρμακα για τη συγκεκριμένη ημέρα πριν φύγω για τη δουλειά. Η σύζυγός μου μπορεί να τα καταφέρει μόνη της στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας αν της έχω ετοιμάσει τα πάντα. Αν υπάρχουν προβλήματα, για παράδειγμα, αν ρίξει κάτω τα χάπια της, μου τηλεφωνεί στη δουλειά. Αυτό λειτουργεί πολύ καλά. Της τηλεφωνώ επίσης για να της υπενθυμίσω τα ραντεβού της για θεραπεία. Επικοινωνούμε πολύ κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας μου.

Ευτυχώς, το αφεντικό μου δείχνει κατανόηση και η δουλειά μου το επιτρέπει. Μετά τη δουλειά, επιστρέφοντας στο σπίτι μου, αρχίζω να σχεδιάζω το υπόλοιπο της ημέρας. Τι πρέπει να γίνει; Πρέπει να πάω για ψώνια; Στο σπίτι πρέπει να μαγειρεύω, επειδή η γυναίκα μου δεν μπορεί πλέον να χειριστεί την κουζίνα. Παρόλο που έχει όλο και περισσότερα προβλήματα με όλες τις ηλεκτρικές συσκευές, είναι πολύ σημαντικό για εκείνη να συνεχίσει να βοηθάει στο νοικοκυριό. Απλώς χρησιμοποιεί τη σκούπα αντί για την ηλεκτρική σκούπα.

Πρέπει, ωστόσο, να ελέγξω στη συνέχεια ότι όλα έχουν πάει καλά. Αν κάτι πάει στραβά, μερικές φορές γελάμε μαζί γι’ αυτό. Προσπαθώ να διατηρώ την ψυχραιμία μου. Από την άλλη πλευρά, αυτές οι καταστάσεις με φοβίζουν, επειδή με κάνουν να συνειδητοποιώ πόσο γρήγορα εξελίσσεται η άνοιά της. Προσπαθώ να την αφήνω να είναι όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητη, αλλά παρατηρώ ότι χρειάζεται όλο και περισσότερο χρόνο για τις καθημερινές εργασίες.

Ευτυχώς, έχω την υποστήριξη μιας πολύ καλής φίλης που φροντίζει τη γυναίκα μου αρκετές φορές την εβδομάδα τα απογεύματα, ώστε να μπορώ να κάνω πράγματα ή απλώς να έχω χρόνο για τον εαυτό μου. Μου αρέσει να ασχολούμαι με τον κηπό μας.