Ik ben afkomstig uit Klerken. Mijn vrouw was van Roeselare. Ik wist waar ze werkte en ik wachtte haar op. Zo begint dat, hé. Het was een lief vrouwke. Mijn vrouw en ik schelen maar 6 dagen. We zijn gelukkig getrouwd. We hebben 4 kinderen. Een zoon, een dochter, een zoon en nog een dochter. Vier kinderen groot brengen is wat anders hoor.

Ik was nooit thuis, van ’s morgens 6u weg en pas om 22u thuis. Maar ja, om kinderen groot te brengen, kost dat geld, hé. Je wil je kinderen een mooie start geven. Ik had een goede vrouw. Ze was ook spaarzaam. Mijn vrouw maakte haar kleedjes zelf, alles zelf. Haar haar deed ze zelf. Ze maakte 80% zelf. Ik ben zo gelukkig geweest. Ze was maar voor 1 iets kwaad. Als ik haar naam in een rijmpje goot. Ik heb ze heel graag gezien! We gingen overal samen naartoe. Als je 1 zag, zag je de ander. Samen op reis, boodschappen…

Er was wel eens discussie, je kan niet altijd eensgezind zijn. Maar als je gaat gaan slapen moet het gedaan zijn. Anders blijft het duren. Het is jammer dat ze gestorven is. Ze kon ook kwaad zijn. Als ik iets misdeed, mocht ze. Als je iets misdoet, misdoe je, hé. Niemand is onfeilbaar. Ik was gelukkig thuis. Ik heb een lieve vrouw gehad. Ik ben zo dankbaar. Ik mis haar nog.

Ze heeft euthanasie gepleegd. Mijn vrouw had ALS, een spierziekte. Op het einde kon ze niet meer spreken, slikken, opstaan… Ze heeft toen gevraagd om haar te laten gaan. Ik heb dat dan toegestaan, voor haar alleen, hé. Ik wilde haar niet laten afzien. Ze is in mijn armen gestorven. Ik had liefst eerst geweest.

Ik heb ook al heel wat mee gemaakt.

Maar ik had geluk, ze had een vriendin. We waren allemaal samen in de fietsclub. Mijn vrouw en ik en zij en haar vriend. Ze is ook alleen gevallen. Als mijn vrouw gestorven is, konden we bij elkaar terecht. Mijn vrouw had het voorgesteld dat ik bij haar terecht kon. Dat moet pijn gedaan hebben, hé. Ze wist dat ik moeilijk alleen kon blijven. En ze zei: “Lieveke, gaat voor je zorgen.” En ze heeft dat gedaan ook. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn. De genegenheid doet deugd. Het is wederzijds en je voelt dat. Je voelt als het wederzijds of gemaakt is.

Je hebt iets om naar te verlangen. Eens knuffelen, elkaar eens dicht nemen. Genegenheid en vriendschap. Dat is belangrijk in het leven. Ik mis haar als ze hier niet is, maar ze kan hier niet alle dagen zijn, hé. Als ik ga slapen leg ik haar foto naast me. Ik zie ze graag. We bellen iedere dag. Belangrijkste is dat ik gelukkig ben met mijn vriendin voor de tijd die me nog rest.

Ik ging naar de vakschool, maar ik heb mijn jaar niet uitgedaan. Ik deed het niet graag. Maar ik was een “handige Harry”. Ik kreeg de kans om een beroep te leren terwijl ik werkte. Ik heb veel gewerkt! Graag gewerkt! Je ziet daar niet van af van te werken. Als je stress hebt wel, daar kan je niet van slapen. Als ik stress had, dacht ik aan mijn vrouwtje en het was gedaan. Eerst in Hooglede en dan tegen Gent.

Ik was daar chef van de mecaniciens. Ik was graag gezien door mijn baas. Ik werkte niet voor mezelf, maar voor mijn baas. Niet alleen voor het geld. Ik ging nooit wat weigeren als mijn baas iets vroeg. Gaan of niet, ik deed het lukken. Mijn zoons hebben er ook alle 2 gewerkt. Aan 62 jaar mocht ik op pensioen. Ik had zoveel jaren dienst.

Een huisje kopen. Eerst even ingewoond, maar dan hebben we zelf gebouwd. We mochten kiezen en hadden een kelder, een mooie tuin en dan heb ik ook een tuinhuis gezet om mijn materiaal op te bergen. Ik werkte zelf aan de fietsen. Een wiel maken, recht trekken. Ook aan mijn auto werkte ik zelf, de bulex, ik deed dat allemaal zelf.

Ik kreeg een auto van de firma, dat moest ik niet kopen. Ik kreeg dat omdat ik vaak heen en weer moest naar Gent. Ook op zaterdag werkte ik tot 14u à 15u en was ik pas thuis rond 16u à 17u. Dan deden we nog vlug boodschappen samen. Hier komen doet pijn, altijd zelfstandig kunnen zijn. Maar het kon niet meer alleen zijn. Mijn huis is verkocht.

Hier houd ik me bezig met mijn dagboek, ik schrijf alles op, wat televisie kijken, in de zaal gaan zitten, een beetje kaarten… Je bent dan alleen niet. Iedere dag alleen zitten… Eens een babbeltje slaan.