Σε αναζήτηση μιας νέας ισορροπίας

Μαριάννα

Ηλικία: 62

Ποιο άτομο φροντίζετε; Για πόσο καιρό;

Φροντίζω τη μητέρα του συζύγου μου, την πεθερά μου. Τη φροντίζω τα τελευταία 3-4 χρόνια.

Μιλήστε μου λίγο για τον εαυτό σας: πώς κυλούν οι μέρες σας, πώς συμπίπτει η εργασία φροντίδας με τις άλλες δραστηριότητες της ζωής σας, όπως η εργασία, η οικογένεια και τα ενδιαφέροντά σας;

Ήταν μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας. Πρώτα απ’ όλα, το γεγονός ότι ο άνθρωπός μας άλλαξε, μας επηρέασε όλους. Ήταν πολύ ευχάριστη, γεμάτη ζωή, της άρεσε να διαβάζει βιβλία και εφημερίδες και ξαφνικά άλλαξε. Υπήρχαν κάποια σημάδια, αλλά δεν ήμασταν εξοικειωμένοι με την άνοια. Κανένα από τα άμεσα μέλη της οικογένειάς μας δεν είχε άνοια, μόνο οι γονείς της. Ακόμη και πριν το καταλάβουμε, πριν από 6 ή 7 χρόνια, υπήρχαν σημάδια.

Η καθημερινότητά μου άλλαξε, καθώς δεν μπορούσε να κάνει βασικά πράγματα, όπως να φροντίζει τον εαυτό της, να πηγαίνει για ψώνια, να μαγειρεύει. Είχαμε μια μικρή βοήθεια από μια επαγγελματία που ερχόταν τρεις φορές την εβδομάδα στο σπίτι. Τον υπόλοιπο χρόνο ήμουν υπεύθυνη για τη φροντίδα των αναγκών της, από απλά πράγματα έως πιο σύνθετα. Η ζωή μου άλλαξε δραστικά, καθώς έπρεπε να φροντίζω άλλο ένα άτομο, σχεδόν με πλήρη απασχόληση. Δεν εργάζομαι, αλλά ασχολούμαι με τη φροντίδα της οικογένειάς μου.

Έπρεπε να προσπαθήσω να βρω μια ισορροπία σε όλα, κάτι που δεν είναι εύκολο να το πετύχει κανείς. Είχα λιγότερο χρόνο για τον εαυτό μου και για άλλα πράγματα που ήθελα να κάνω. Λόγω της εργασίας του συζύγου μου, έπρεπε να ταξιδεύουμε πολύ συχνά και υπήρχαν φορές που δεν μπορούσαμε να είμαστε εδώ όσο συχνά θα θέλαμε. Έπρεπε να σταματήσω να πηγαίνω μαζί του σε κάποια ταξίδια προκειμένου να μείνω στο σπίτι και να τη βοηθήσω.

Ποιες είναι οι κύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε;

Μερικές φορές, γινόταν επιθετική και δεν μας άκουγε. Κατηγορούσε τη γυναίκα που μας βοηθούσε ότι έκανε πράγματα, όπως το να την κλέβει, γεγονός που προκαλούσε κάποια ένταση. Η γυναίκα δεν της πήρε ποτέ τίποτα, αλλά εμείς προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι συνέβαινε και έπρεπε να το συζητήσουμε με τη γυναίκα και ήταν δύσκολο καθώς δημιουργούσε ένταση. Κάθε φορά που ερχόταν, την κατηγορούσε. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε ότι αυτό οφειλόταν στην άνοια.

Πώς προσπαθείτε να τις αντιμετωπίσετε;

Προσπαθούσαμε να μιλήσουμε μαζί της, να καταλάβουμε τι συνέβαινε και το συζητούσαμε και με τη γυναίκα που μας βοηθούσε. Ευτυχώς, η γυναίκα έδειξε κατανόηση και μας βοήθησε όσο μπορούσε, αλλά συνολικά ήταν δύσκολο να ισορροπήσουμε τα πάντα. Αν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι, θα ήταν να δίνω προσοχή σε περισσότερες λεπτομέρειες. Αυτό θα μπορούσε να είχε βοηθήσει περισσότερο στη διαδικασία. Νομίζω επίσης ότι επειδή ήταν μόνη της κάποιες φορές, η κατάσταση χειροτέρευσε από εκείνο το σημείο και μετά. Μένει στο διαμέρισμα πάνω από εμάς, αλλά έπρεπε να την προσέχουμε περισσότερο και να την παρακολουθούμε για να βεβαιωθούμε ότι είναι καλά.

Αισθάνεστε διακρίσεις ή προκαταλήψεις ως φροντίστρια;

Όχι, δεν αισθάνθηκα διακρίσεις.

Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να γνωρίζουν όσοι/-σες δεν είναι φροντιστές/-στριες;

Προσπαθήστε να μορφωθείτε και να δώσετε προσοχή στις λεπτομέρειες: ακόμη και μικρές κινήσεις που μπορεί να κάνει το άτομο με άνοια, όπως το να συμμαζέψει τις χαρτοπετσέτες ή το τραπεζομάντιλο, να απομακρυνθεί, να μείνει ακίνητο μπροστά από ένα παράθυρο για πολλή ώρα, να μην απαντήσει και μετά να επιστρέψει και να ρωτήσει «είπες κάτι;».

Δώστε προσοχή στις αλλαγές στις συμπεριφορές και εκπαιδευτείτε, καθώς κι εμείς δεν ήμασταν εξοικειωμένοι με αυτές, αλλά αν τις παρατηρήσετε, μπορεί να συνειδητοποιήσετε ότι το θέμα ήταν εμφανές από πολύ καιρό πριν, αλλά δεν το καταλαβαίνατε. Αν δεν έχετε χρόνο, βρείτε έναν άνθρωπο να είναι μαζί με το άτομο που πάσχει από άνοια. Ίσως έναν/μια άλλο/-λη συγγενή ως συγκάτοικο. Πιστεύω ότι στην περίπτωση της πεθεράς μου, το ότι ήταν μόνη της επιδείνωσε την κατάστασή της.

Ακόμα θυμάμαι μια τεράστια αλλαγή στη συμπεριφορά της, όταν ένας άγνωστος με κατηγόρησε ότι του χρωστούσα χρήματα. Τον πήγε μέσα στο σπίτι, του έδωσε τα χρήματα που υποτίθεται ότι του χρωστούσα, την έκλεψε και μετά ήρθε σε μένα ζητώντας τα λεφτά της πίσω. Ήξερε ότι ποτέ δεν θα χρωστούσα χρήματα σε κάποιον. Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε και δεν είμαι σίγουρη αν κατάλαβε ποτέ τι πραγματικά συνέβη. Στην αρχή, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτό ήταν ένα πρώιμο σημάδι άνοιας.